Home | Rockers

AC/DC is een Australische hardrockband (soms geclassificeerd als heavy metal) uit Sydney, gevormd in 1973 door de gebroeders Angus en

Malcolm Young. Hoewel de band vaak wordt gezien als pionier van hardrock,[1][2] classificeerden de leden zelf hun muziek altijd als rock-'n-roll.[3] De bezetting van AC/DC is meerdere malen veranderd voor het uitbrengen van hun eerste album, High Voltage, in 1975. Daarna bleef de bezetting enige tijd stabiel totdat de bassist Mark Evans vervangen werd door Cliff Williams in 1977. In 1979 nam de band hun zeer succesvolle album Highway to Hell op. De zanger Bon Scott overleed op 19 februari 1980 door een acute alcoholvergiftiging. De groep dacht erover na om te stoppen, maar snel werd Brian Johnson - die daarvoor de zanger van Geordie was - als vervanger geselecteerd. Later dat jaar werd het bestverkochte album van de band, Back in Black, uitgebracht. Het volgende album, For Those About to Rock We Salute You, was ook uiterst succesvol en was het eerste album van AC/DC dat de nummer één-positie in de Verenigde Staten bereikte. De popu-lariteit van AC/DC daalde enorm nadat de drummer Phil Rudd vervangen werd door Simon Wright in 1983. Phil Rudd keerde in 1994 terug bij de band, nadat Chris Slade gevraagd werd om te vertrekken, om mee te werken aan het album Ballbreaker uit 1995. Vijf jaar later kwam het album Stiff Upper Lip uit en werd door critici overwegend positief beoordeeld. Rock or Bust is het recentste album en kwam uit op 2 december 2014.[4] AC/DC heeft wereldwijd meer dan 200 miljoen albums verkocht,[5] waarvan 71 miljoen albums in de Verenigde Staten.[6] Back in Black is met 45 miljoen exemplaren het op één na meestverkochte album wereldwijd.[7] AC/DC staat op de vierde plaats van de lijst "100 Greatest Artists of Hard Rock" van VH1,[8] en op de zevende plaats van de lijst "Greatest Heavy Metal Band of All Time" van MTV.[9] In 2004 bracht het muziektijdschrift Rolling Stone de lijst van "The 100 Greatest Artists of All Time" uit met AC/DC op de 72ste plaats.

Geschiedenis

*Beginperiode

AC/DC werd in 1973 in Sydney geformeerd door Malcolm Young. Deze gitarist, afkomstig uit een Schotse muzikale emigrantenfamilie, had na zijn middelbareschooltijd in enkele bandjes gespeeld met weinig succes. Hij wilde een nieuwe rockband beginnen. Hij vond na een adver-tentie enkele muzikanten: Larry Van Kriedt op bas, Colin Burgess op drums en zanger Dave Evans. Er werd geopperd om een toetsenist toe te voegen maar Young vond dat er een tweede gitarist nodig was. Zijn jongere broer Angus Young had ook al wat ervaring als gitarist in diverse groepen en dus kreeg hij de vraag om bij Malcolms band te komen spelen. De naam "AC/DC", wat staat voor "alternating current/

direct current" (wisselstroom respectievelijk gelijkstroom), is bedacht door de zus van Angus en Malcolm, Margaret, die het gelezen had op een elektrisch toestel (volgens de ene bron was het haar stofzuiger, volgens een andere haar naaimachine). AC/DC is ook "slang" voor

biseksualiteit, maar dat staat verder los van de band AC/DC. Het eerste concert werd gegeven op 31 december 1973 in de Chequers Club in Sydney. De groep speelde veel covers maar ook eigen songs, waaronder Can I Sit Next to You Girl en Rockin'in the Parlour.Deze songs wer-den in februari 1974 in de studio op plaat gezet. Op het moment van die opname waren Burgess en Van Kriedt al vervangen door bassist

Neil Smith en drummer Noel Taylor. Toen de single met die twee songs in juli 1974 uitkwam, trad de groep op tv in de Last Picture Show op. In dat tv-optreden waren Rob Bailey op bas en Peter Clack op drums te zien, die dus niet bij de opname van de single betrokken waren ge-weest. De band wisselde in die periode zo vaak van bezetting dat Malcolm noodgedwongen soms bas speelde en de band diverse muzikanten de revue zag passeren. Evans werd door de broers Young te 'glam' gevonden en hij werd dan ook ontslagen. De toenmalige manager van de band, Dennis Laughlin (voormalig zanger van Sherbet), viel toen enkele keren in als zanger. Het producersduo Harry Vanda/George Young

(de oudere broer van Malcolm en Angus), dat in de jaren 60 succes gekend had als leden van The Easybeats, zag wel wat in de band en nam ze onder contract. Voor de band werkte een chauffeur: Bon Scott, die inmiddels wist dat de band een nieuwe zanger zocht. Na een auditie werd hij aangenomen. Hoewel hij bijna tien jaar ouder was dan de rest van de bandleden pasten zijn uitstraling en zang goed bij de groep. Scott had ervaring opgedaan in bands als The Valentines en Fraternity en bleek naast een charismatisch zanger ook een goede tekstschrij-ver. Het eerste album werd in het najaar van 1974 opgenomen, maar op dat moment bestond de band nog maar uit Scott en de gebroeders Young. Daarom werd sessiedrummer Tony Currenti ingehuurd en verzorgde George Young het baswerk op het debuutalbum High Voltage. Pas begin 1975 had de band een vaste bezetting. Met Phil Rudd op drums en Mark Evans op bas werden de zalen in Australië plat gespeeld en dankzij Angus' maniakale podiumact (gestoken in kostschooluniform, headbangend, over de grond rollend en zelfs op de nek van Bon het publiek doorkruisend) kregen ze een enorme aanhang en geduchte reputatie. In sommige steden in Australië werd de band geweerd en tij-dens optredens braken soms gevechten uit. De eerste albums werden vaak in recordtempo opgenomen, soms in minder dan twee weken en tussen optredens door. Het was in die begintijd heel gebruikelijk twee tot drie keer per dag op te treden.

*Internationaal

Omdat Australië inmiddels aan hun voeten lag toerde de band in 1976 onder andere door Groot-Brittannië en het vasteland van Europa. In 1977 werd het album Let There Be Rock opgenomen, dat net als High Voltage eerst in Australië werd uitgebracht. Deze plaat is duidelijk harder en rauwer dan hun eerste albums; voor het eerst werd namelijk getracht het livegeluid van de groep op vinyl vast te leggen. Het ge-rucht gaat dat tijdens het opnemen van het titelnummer Angus' versterker in brand vloog en hij gewoon verder speelde. In 1977 werd be-halve in Europa ook in de VS getoerd. Ondertussen was bassist Evans na een meningsverschil met Angus ontslagen en vervangen door Cliff Williams. In de Verenigde Staten deed AC/DC als voorprogramma van o.a. KISS ervaring op met het Amerikaanse publiek. Angus gebruikte tijdens die tournee voor het eerst een snoerloze gitaar. Het signaal van zijn gitaar werd dan via een zender op de draagband van zijn Gib-son SG doorgestuurd naar de PA. Angus had deze vinding nodig om zijn podiumact zonder gevaar uit te voeren. Hij was al eens verstrikt geraakt in het snoer en was ook al een keer onder spanning komen te staan. Met de snoerloze gitaar kreeg hij veel meer bewegingsruimte want het bereik van de zender bedroeg meer dan 100 meter.

*Doorbraak

Williams' baswerk was voor het eerst te horen op hun album Powerage, dat in het voorjaar van 1978 uitkwam. Dit feit wordt overigens be-twist omdat Williams ten tijde van de opnamen problemen had met het verkrijgen van een visum voor Australië en er zijn sterke geruchten dat George Young het grootste deel van het baswerk voor het album heeft ingespeeld. Hoewel hits tot dan toe nog niet op hun palmares stonden werd in zomer 1978 hun eerste grote hit Whole Lotta Rosie een feit. Het nummer is in de loop van de tijd uitgegroeid tot een klas-sieker en nog altijd staat het elk jaar hoog in de top 100 aller tijden. Kort erop werd het nummer Rock 'n' Roll Damnation ook een(kleinere)

hit. Na het constante toeren en albums maken werd er een livealbum uitgebracht. Een concert dat in april 1978 in Glasgow was gegeven kwam als het album, If You Want Blood You've Got It op de markt. De plaat biedt een overzicht van vroege klassiekers als Whole Lotta Rosie, Let There Be Rock en High Voltage. AC/DC kreeg begin 1979 van hun platenmaatschappij de opdracht met een nieuwe producer te gaan werken om een doorbraak in de VS te bewerkstelligen. Dit was zeer tegen de zin van de band en George Young. De band vertrok des-ondanks naar Miami om met de befaamde producer Eddie Kramer een nieuwe plaat te maken. De samenwerking met Kramer verliep echter zeer moeizaam. Men besloot in Londen onder leiding van Robert John "Mutt" Lange (die tot dan toe geen ervaring met rockbands had) op-nieuw te beginnen. Met Lange werd een compleet nieuwe sound gecreëerd om de Amerikaanse markt open te breken. De achtergrondzang kreeg meer aandacht en de gitaren klonken aanmerkelijk zwaarder. Highway to Hell werd in de zomer van 1979 uitgebracht en dit album zorgde in de VS voor een rel doordat Angus op de hoes hoorns droeg. Het titelnummer van de plaat werd een hit en is tot op de dag van vandaag een klassieker in hun setlist. Beweerd wordt dat het nummer tegenwoordig populair op begrafenissen en crematies is, hiervoor zijn echter geen betrouwbare gegevens beschikbaar. De groep toerde in de zomer en het najaar van 1979 opnieuw in de VS en het succes was enorm. Ze speelden in diverse grote stadions, onder andere in Cleveland. Op 13 juli 1979 kwam de band naar Nederland voor een optreden in de Rijnhal te Arnhem, speciaal voor Veronica's Countdown. Het voorprogramma werd verzorgd door Normaal. Angus Young leerde rond deze tijd zijn vrouw Ellen kennen, een ex-vriendin van Bennie Jolink. Zij trouwden in februari 1980.

Bezettingswissels

Na een kroegentocht met overmatig drankgebruik overleed Bon Scott op 19 februari 1980 in de auto v.e.vriend met wie hij die avond was gaan stappen. Hij bleek te zijn gestikt in zijn eigen braaksel. Hij werd slechts 33 jaar. Na het overlijden van Bon Scott trok de band zich enige tijd terug om zich te bezinnen op de toekomst. Scotts ouders adviseerden de bandleden door te gaan. Er werden verschillende namen genoemd die Scotts plaats in zouden nemen, waaronder Noddy Holder (Slade), Allan Fryer (Fat Lip) en Terry Schlesser. Uiteindelijk nam de groep in april van dat jaar Brian Johnson als zanger aan nadat hij bij de auditie zowel Whole Lotta Rosie als Ike & Tina Turners Nutbush

City Limits ten gehore had gebracht. Johnson had met de band Geordie al de nodige podiumervaring opgedaan maar na tanend succes was die band eind jaren 70 ter ziele gegaan. Met hem namen ze het album Back in Black op dat in juli 1980 verscheen. De titel verwees postuum naar Scott. Het album zou het bestverkochte album van de band worden: alleen al in de Verenigde Staten werden er tot op heden 21 mil-joen stuks van verkocht, en wereldwijd meer dan 42 miljoen stuks, wat dit tot het op twee na bestverkochte album aller tijden maakte. In 2013 is dit gestegen tot meer dan 49 miljoen exemplaren en daarmee tot het best verkochte album aller tijden.[10] Het daaropvolgende album For Those About to Rock We Salute You (1981) introduceerde de inmiddels beroemde en beruchte kanonnen die op het titelnummer saluutschoten afvuren. In het begin van de jaren 80 kon je met name in Duitsland geen muziekblad openslaan of AC/DC stond er wel in. In

de jaren 80 wisselde de band diverse keren van bezetting. Zo werd drummer Rudd in 1983 na een vechtpartij met Malcolm Young vervangen door Simon Wright. Op zijn beurt maakte Wright in 1989 plaats voor Chris Slade. Wright vertrok naar de band Dio.Toch bleef AC/DC on-verminderd populair. Het succes bracht de band ertoe twee albums zelf te produceren: Flick of the Switch en Fly on the Wall. De verkoop van deze albums viel erg tegen, reden waarom ter compensatie het minialbum '74 Jailbreak met oud materiaal werd uitgebracht. Daarna werkte de groep opnieuw samen met het duo Vanda & Young voor het album Blow Up Your Video. Hoewel Malcolm Young wel meespeelde op dit album werd hij voor het Amerikaanse deel van de gelijknamige toer tijdelijk vervangen door Stevie Young om van een alcoholverslaving af te komen. Echt grote hits scoorde de band niet meer en de humor is uit de teksten verdwenen tot in 1990 het album The Razors Edge

werd uitgebracht, dit keer geproduceerd door Bruce Fairbairn. Het nummer Thunderstruck zorgde na bijna 11 jaar weer voor succes in de hitlijsten. Het succes van deze plaat bracht de platenmaatschappij ertoe in 1992 een dubbel live cd uit te brengen. In 1993 verzorgde de band een bijdrage aan de geflopte film Last Action Hero van Arnold Schwarzenegger. In de clip van het nummer Big Gun is Schwarzenegger dan ook te zien als een uit de kluiten gewassen Angus. Rond die tijd besloot de groep hun voormalig drummer Phil Rudd te vragen terug te keren. Als reden hiervoor werd gezegd dat na Rudds vertrek in 1983 er een wezenlijk gemis in het geluid en de 'feel' van de band zat die alleen door hemzelf kon worden tenietgedaan. In 1995 produceerde de bekende producer Rick Rubin hun album Ballbreaker, al werd hier te geforceerd hun bluesgeluid uit hun beginperiode vastgelegd. Na Ballbreaker verscheen in '97 een verzamelbox met de naam Bonfire. Daar-in zaten enkele bijzondere items. Zo werd een promotiealbum (dat de band in 1977 live had gemaakt) en dat tot dan toe alleen als bootleg

verkrijgbaar was geweest, officieel uitgebracht. Verder bevatte de box een cd met niet eerder gebruikt materiaal en demo's en ten slotte werd de soundtrack van de concertfilm Let There Be Rock uit 1980 ook een definitief dubbel livealbum. Daarna duurde het tot 2000 voor er een nieuw studioalbum uitkwam, getiteld Stiff upper lip. In 2003 werd de groep opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. In hetzelf-de jaar trad de groep enkele keren op in Duitsland in een double billing met The Rolling Stones. Op 16 oktober 2007 kwam de dvd-box Plug Me In uit, een verzameling die een overzicht biedt van de hele carrière met allemaal live materiaal. Op 20 oktober 2008 lag het nieuwste album van AC/DC, Black Ice in de winkel. De eerste single (Rock 'N Roll Train) was al langer te beluisteren op www.acdc.com. AC/DC heeft tijdens de wereldtournee, de Black Ice Tour, ook in Nederland gespeeld en wel in Ahoy Rotterdam op 13 maart 2009 en vervolgens op 23 juni van datzelfde jaar in de Amsterdam Arena. Ook in België traden ze op. Oorspronkelijk zouden ze 1 en 3 maart optreden in het sport-paleis van Antwerpen. Door ziekte van Brian Johnson werd het tweede optreden op dinsdag 3 maart echter afgelast.

Heden

De huidige bezetting bestaat uit Brian Johnson, Angus Young en Stevie Young, Chris Slade en Cliff Williams. De heren wonen tegenwoordig een flink eind uit elkaar. Johnson woont in de VS, Angus in Australië en Nederland, Slade in Engeland en Williams in de VS. Angus heeft een huis in het Nederlandse dorp Aalten, omdat zijn Nederlandse vrouw uit die omgeving komt. Van oktober 2008 tot juni 2010 hield AC/DC de tournee Black Ice Hierin opgenomen waren concerten in stadions in België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Engeland, Rusland, Tsje-chië, Hongarije, Oostenrijk, Zweden, Zwitserland, Spanje en Denemarken. Het tweede Belgische concert op 3 maart 2009, voor een uitver-kocht Antwerps sportpaleis, werd afgelast vanwege een griepaanval van de zanger Brian Johnson. Ze gaven ook in Noord- en Zuid-Amerika optredens; concerten in Australië, Nieuw-Zeeland en Japan vonden plaats in 2010.In 2011 kwamen twee dvd's uit met liveoptredens. Live at River Plate bevat een concert uit 2009 en op Let there be rock staat de concertfilm die in 1980 ook in de bioscoop draaide. Die dvd bevat naast het concert van 9 december 1979 in het Pavillion de Paris ook de interviews met de bandleden en beelden achter de schermen. In 2014 was de groep opnieuw in het nieuws. Naast de aankondiging van een nieuw album werd ook bekendgemaakt dat Malcolm Young AC/DC had verlaten wegens ziekte (dementie). Zijn plek werd ingenomen door neef Stevie Young, die in 1988 al een tijd zijn oom had vervangen. Verder werd drummer Phil Rudd gearresteerd op verdenking van het beramen van een moordaanslag en het bezit van verdovende middelen. Hoewel de eerste verdenking werd ingetrokken, bleef het tweede punt van de tenlastelegging overeind en dus stond zijn positie binnen de groep op de tocht. In april 2015 bekende hij voor de rechtbank schuld aan beide oorspronkelijk ten laste gelegde feiten en in juli werd hij veroordeeld tot 8 maanden huisarrest. Het nieuwe album Rock or Bust kwam uit op 2 december 2014. Op 8 februari 2015 opende AC/DC The Grammy Awards. Ze verschenen hierbij met hun nieuwe/vervangende drummer Chris Slade, die de positie van Phil Rudd overneemt voor de komende wereldtoer.In juli 2015 plaatste AC/DC al hun albums op iTunes en Spotify,om gratis te beluisteren.Op 7 maart 2016 werd be-kend dat de leadzanger Brian Johnson leed aan ernstige gehoorschade.De aankomende 10 concerten in Noord-Amerika werden uitgesteld.

Over de toekomst zou later in de maand meer duidelijkheid komen. Op 17 april werd bekendgemaakt dat tijdens de Europese tournee van AC/DC zanger Brian Johnson zou worden vervangen door Axl Rose, die ook voor de uitgestelde concerten in Amerika werd ingehaald. Op de officiële Facebookpagina van AC/DC werd Brian Johnson bedankt voor zijn bijdrages en toewijding aan de band in de afgelopen jaren. In een verklaring enkele dagen later gaf Johnson zelf aan dat hij niet uit de band was, maar voorlopig niet meer kon toeren. Het maken van een nieuw album sloot hij niet uit. In augustus 2016 gaf bassist Cliff Williams aan na de Rock or Bust tour te willen stoppen. Williams gaf aan meer tijd voor zichzelf te willen hebben. De tour kwam in september ten einde. Dit betekende het einde van de carrière van Williams in de band, hij bedankte zijn fans in een videoboodschap. Ook was dit het einde voor Axl Rose die de plek van Brian Johnson innam vanaf april. Over de toekomst van de band is na de tour nog ontzettend veel onduidelijk. De band heeft tot op heden niets over te toekomst bekendge-maakt. Angus Young gaf zelf eerder aan nog niet zeker te zijn over pensioen. Op 18 november 2017 werd bekendgemaakt dat Malcolm Young op 64-jarige leeftijd is overleden. Zijn dood kwam enkele weken na het overlijden van George Young (70).

Trivia

Een optreden op de Australische televisie veroorzaakte een schandaal doordat Bon Scott opkwam in een jurk, een pruik met vlechten droeg, make-up op had en een sigaret rookte.
In het nummer Jailbreak zit een stilte van enkele seconden waarna Bon Scott de regel "with the bullet in his back"(op +- 3:22) zingt. In die stilte is hoorbaar dat Scott een slok drank neemt. Na het inzingen kwam hij niet uit de (afgescheiden) zangruimte. Toen de bandleden gingen kijken waar hij bleef lag Scott dronken op de grond.
Aan het eind van het nummer Night Prowler op het album Highway to Hell zegt Bon Scott "shazbot, nanu nanu". Die woorden zijn bekend uit de Amerikaanse sitcom Mork & Mindy en ze zijn te horen na een lange intense schreeuw. Klaarblijkelijk blies Scott zo stoom af en hij verwachtte feitelijk niet dat het uiteindelijk op de plaat zou belanden. Daarna is zelfs nog het aanslaan van een gitaarsnaar te horen.
Op 12 november 1979 vond het laatste AC/DC concert met Bon Scott in Nederland plaats (Jaap Edenhal, Amsterdam).
Bon Scotts laatste optreden met AC/DC vond plaats op 27 januari '80 (Gaumont, Southampton, UK) met als support act Diamond Head.
Het eerste optreden met Brian Johnson was op 29 juni 1980 (Namen, België).
AC/DC werd in de jaren 80 ongewild in verband gebracht met de seriemoordenaar Richard Ramirez (alias Night Stalker), die na een van zijn moorden een AC/DC-pet op de plaats-delict achterliet en het nummer Night Prowler tot zijn favoriete songs rekende.
Angus Young werd genoteerd in de Quote 500. Weliswaar is dit een lijst van rijkste Nederlanders, maar Young heeft een huis in Nederland.
De songs "Who Made Who","D.T." en "Chase The Ace" werden speciaal geschreven voor de film Maximum Overdrive uit 1986.
In '77 werd in Kontich een optreden van de groep door de politie stilgelegd omdat de zaakeigenaar geen vergunning had.[11]In de com-motie die ontstond zou Angus Young een pistool op zijn hoofd gezet hebben gekregen. Over het incident van die avond werd later door de band het nummer 'Bedlam in Belgium' geschreven, dat op het album 'Flick of the switch' staat.

Externe link

(en) AC/DC's officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

Omhoog↑ Hoiberg, Dale (24-09-2007). "AC/DC". Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite (2008). (24-09-2007). ISBN 1-59339-292-3 .

Omhoog↑ Hoiberg, Dale (24-09-2007). "heavy metal". Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite (2008). (24-09-2007). ISBN 1-59339-292-3 .

Omhoog↑ Engleheart, Murray, AC/DC — Bonfire, 18-11-1997.

Omhoog↑ (en) AC/DC Completes Recording New Album. Blabbermouth.net. Geraadpleegd op 2008-04-22

Omhoog↑ (en) Back to roots for AC/DC. Sydney Morning Herald. Geraadpleegd op 2008-05-02

Omhoog↑ (en) "Top Selling Artists", Recording Industry Association of America. Geraadpleegd op 2 augustus 2008

Omhoog↑ (it) AC/DC, fuoco alle polveri: <<Lasciate che ci sia il rock!>>. Gazzetta di Parma. Geraadpleegd op 2009-03-20

Omhoog↑ 100 Greatest artists of hard rock. VH1 Gearchiveerd op 2006-02-07. Geraadpleegd op 2008-08-02

Omhoog↑ The Greatest Metal Bands of All Time. MTV Gearchiveerd op 2006-07-18. Geraadpleegd op 2008-08-02

Omhoog↑ Bron: Sony Music: The Legacy, (pers)bericht, 10 augustus 2013.

Omhoog↑ Studio Brussel: het werd een mislukte avond