top of page
Deze site is ontworpen met de
.com
website builder. Maak je website vandaag nog.Nu beginnen

Deep Purple is een Britse hardrockband. De groepsnaam is afgeleid van de jazzklassieker Deep Purple, het favoriete nummer van de moeder (of de grootmoeder, al naargelang de bron) van gitarist Ritchie Blackmore.

Geschiedenis

Begin

Jon Lord startte in 1968 met een band onder de naam "Roundabout" met gitarist Ritchie Blackmore, maar veel succes had hij niet en al snel vertrokken de drummer en de bassist. Via twee mensen die manager van de groep wilden worden kreeg hij Nick Simper als bassist en Ian Paice als drummer. Rod Evans sloot zich bij de groep aan als zanger.De groep wijzigde zijn naam in "Deep Purple", en nam een cover op van "Hush". Dit werd meteen de eerste hit. Die single werd gevolgd door een cover van "Kentucky Woman" van Neil Diamond, waarna de eerste lp volgde: Shades Of Deep Purple. De plaat had matig succes. De band besloot daar-om zo snel mogelijk de volgende plaat, The Book of Ta-liesyn, uit te brengen. Deze lp had wel succes, en de weg voor Deep Purple lag open. De samenstelling van de groep was: Ritchie Blackmore op gitaar, Rod Evans zang, Jon Lord op de keyboards, Ian Paice op de drum en Nick Simper op bas.In deze samenstelling werd een titelloos al-bum uitgebracht, waarop Deep Purple voor het eerst samenwerkte met een orkest in April. In hetzelfde jaar schreef Jon Lord Concerto For Group and Orchestra, waarop de band samenwerkte met de Royal Philarmonic Orchestra onder leiding van Malcolm Arnold. Op het album zijn Gillan en Glover voor het eerst te beluisteren.

Deep purple by DvB live in 2004

Succes

Met het overkomen van Roger Glover&Ian Gillan van Episode Six naar Deep Purple sloeg de groep een andere weg in. Het succes kwam met het album Deep Purple in Rock. Deep Purple vestigde hiermee zijn naam als hardrockgroep en was met groepen als Led Zeppelin en Black Sabbath een van de pioniers van deze stijl. Black Night werd een hit in Nederland, maar kwam niet op het album te staan. Na In Rock vol-

gde Fireball, waarvan de verkoopcijfers enigszins tegenvielen. In de VS kwam de klassieker Strange Kind of Woman op het album te staan in plaats v.Demon's Eye. Het titelnummer Fireball verscheen op single. Groter succes kwam er toen Child In Time (verdeeld over twee single-kanten) op single verscheen in de Benelux. Het nummer zou later zeven jaar op nummer 1 staan in Veronica's Top 100 aller tijden. Het vol-gende album,  Machine Head, werd zowel artistiek als commercieel een groot succes. In de VS was de groep een mega-act geworden en 

Smoke on the Water was vaker op de Amerikaanse radio te horen dan het volkslied. Veel tracks van dit album kwamen in hetzelfde jaar op het dubbellivealbum Made in Japan. De samenstelling van de groep op deze albums was: Ritchie Blackmore, Ian Gillan, Roger Glover, Jon Lord en Ian Paice (MK2). In 1973 verscheen voorlopig het laatste album in deze bezetting met Who Do We Think We Are. Woman From Tokyo werd wereldwijd op single gezet. Japan koos voor een liveversie van Black Night als A-kant.

Uiteenvallen

Nadien werden Ian Gillan en Roger Glover vervangen door David Coverdale en bassist Glenn Hughes die allebei de lead-vocals voor hun reke-ning namen. In deze bezetting verscheen het album Burn. De songs evolueerden weg van de heavy rock en invloeden uit de blues en de soul 

vonden hun weg. Uiteindelijk verliet Ritchie Blackmore de band waarna Tommy Bolin (ex-The James Gang) zijn plaats innam. Na enkele live-miskleunen en een knappe Bolin-gesigneerde lp Come taste the Band legde Purple er tijdelijk de bijl bij neer. Bolin maakte, na het sublieme 

Teaser, nog een tweede lp met zijn eigen Bolin-band en overleed kort daarna aan een overdosis drugs op het moment dat hij met zijn eigen band het voorprogramma ging verzorgen voor Jeff Beck. Van de originele leden, Nick Simper en Rod Evans, bracht alleen Simper op een Duits label nog twee albums uit. Alle andere Purple-leden bouwden een vrij succesvolle carrière uit, maar het succes van Deep Purple wist niemand te evenaren.

Comebacks

In 1980 vormde Rod Evans met enkele andere muzikanten een nieuwe band met de naam Deep Purple. Bij optredens speelde deze band voor-namelijk nummers van de Mark-2-bezetting. Ritchie Blackmore ging toen naar de rechter die bepaalde dat de naam Deep Purple slechts ge-voerd kon worden door een band met ten minste twee leden uit de Mark-II bezetting. Bovendien verloor Evans al zijn rechten op royalty's. 

In de jaren 80 volgde een MkII-reüniealbum: Perfect Strangers, waarmee de groep er weer stevig tegenaan ging. Maar ook hier liep het weer uit op onderlinge problemen, met Gillan die de band verliet. Op het album Slaves and Masters is Joe Lynn Turner (ex-Rainbow) op zang te horen. Op het volgende album The Battle Rages On keerde Ian Gillan terug. Tijdens de tournee voor dit album stapte Blackmore op en werd Joe Satriani tijdelijk zijn opvolger. De laatsten die de groep ver-sterkten waren Don Airey en Steve Morse. Het eerste album met Morse, Purpendicular, werd goed ontvangen. In 1999 werd na 30 jaar weer opgetreden met een orkest. Met de London Symphony Orchestra onder leiding van Paul Mann werd het Concerto uit 1969 opnieuw gespeeld. Op het album en dvd die verschenen zijn vele gasten te horen zoals Ronnie James Dio en Sam Brown.

Tegenwoordig

De huidige samenstelling sinds 2002 is Airey, Gillan, Glover, Morse en Paice, en in deze samenstelling treden ze nog steeds op.In januari '06

begon Deep Purple aan de ongeveer twee jaar durende wereldtournee Rapture of the Deep. Op 18 april 2006 werd de nieuwe Ian Gillan-cd/-dvd Gillan's Inn uitgebracht. Op 9 juni 2006 speelden ze voor de tweede keer op het Arrow Rock Fes-tival te Lichtenvoorde. Tijdens de uitvoering van het nummer "Smoke on the Water" speelde de gitarist Neal Schon van Journey ook mee. Deep Purple zou op 27 juli 2006 een concert geven in Libanon. Het concert werd afgelast vanwege de oorlog met Israël. Op 13 november 2006 gaf Deep Purple een eenmalig con-cert in muziektempel Nikaïa in Nice in zuid-Frankrijk. Er volgde een drie jaar durende tournee "Rapture of the Deep". Hierbij zijn ze in de Lotto Arena in Antwerpen geweest. Deep Purple was op 15 juli 2006 ook de afsluiter van het Montreux Jazz Festival, dat dat jaar 40 jaar bestond. Deep Purple deed daar voor de derde keer mee, ook vanwege hun speciale band met Montreux door het nummer "Smoke on the water". Deep Purple heeft ook zijn eigen monument aan de boulevard in Montreux. Ritchie Blackmore richtte in '96 zijn eigen band 

Blackmore's Night op. Ian Gillan verklaarde op 14 november 2009 tijdens een optreden in de Hammersmith Apollo dat er in februari 2010 een nieuw album uitgebracht zou worden. De titel van dit album, dat in 2013 verscheen, was Now What!?. Deep Purple kwam in oktober 2013 naar de IJsselhallen te Zwolle. Medeoprichter en toetsenist Jon Lord overleed op 16 juli 2012 op 71-jarige leeftijd in de London Clinic aan de gevolgen van een longembolie, na een lang ziekbed.

Discografie

Albums

Ingedeeld naar de verschillende samenstellingen van de groep:

Singles

Black Night

Fireball

Woman From Tokyo

Smoke On The Water

Child In Time1

Singles (Europa)

Hush/One More Rainy Day, 1968

Kentucky Woman/Wring That Neck, 1968

River Deep Mountain High/Listen Learn Read On, 1969

Emmaretta/Wring That Neck, 1969

Hallelujah/April (part 1), 1969

Black Night/Living Wreck, 1970

Speed King (demo)/Into The Fire, 1970

Child In Time (part 1)/(part 2), 1970

Fireball/Demon's Eye, 1971

Strange Kind Of Woman/I'm Alone, 1971

Never Before/When A Blind Man Cries, 1972

Smoke On The Water (Live)/Woman From Tokyo/Child In Time (Live), 1972

Smoke On The Water/(Live), 1973

Woman From Tokyo/Black Night (Live), 1973

Super Trooper/Bloodsucker, 1973

Might Just Take Your Life/Coronarias Redig, 1974

Stormbringer/Love Don't Mean A Thing, 1975

Soldier Of Fortune, 1975

Lady Luck, 1975

You Keep On Moving/Love Child, 1976

Child In Time (Live)/Smoke On The Water (Live), 1979

Black Night (Live)/Speed King (Live In Concert), 1980

Knocking At Your Back Door/Perfect Strangers, 1984

Perfect Strangers/Son Of Alerik, 1984

Nobody's Home/Under The Gun, 1984

Call Of The Wild/Strangeways, 1987

Bad Attitude/Black & White, 1987

Hush 1988/Dead Or Alive (Live), 1988

King Of Dreams/Fire In The Basement, 1990

Love Conquers All/Truth Hurts, 1990

Smoke On The Water (live edit)/(live), 1991

Anya, 1993

Time To Kill, 1993

Anyone's Daughter (Live), 1994

Black Night (Glover Remix), 1995

Haunted, 2003

bottom of page